"Les trucs? Là?" "Oui!" antwoordde ik in mijn beste Frans in de stromende regen."Ahhhh" klonk het langgerekt "Pour faire de patisserie" als een soort tegemoetkoming aan mijn overduidelijke Nederlandse tongval. Snel werden we het in de bittere mei-kou eens over een prijs. Dit soort keukengerei was ik nog nooit eerder op een markt tegengekomen, een idee over het precieze gebruik had en heb ik niet, maar decoratief zijn ze de taartenversierders wel...
Het bakkersgerei van solide aluminium kan het beste in de hete olie worden gedoopt om daarna het gebak te decoreren, verzekerde de verkoper mij nog. "En dan?" was de gedachte op de terugweg "Vol in de slagroom, het fruit of het deeg?". Na lang googelen: nog steeds geen duidelijkheid. Dus staan ze nu thuis in deze kan met bolle buik, als bloemen die nooit kunnen verleppen...
Een onverwacht stilleven, gevonden op dezelfde markt op dezelfde druilerige zondag!
